Dzień Nauczyciela w Polskiej Ludotece Rodzinnej
W Polsce Dzień Nauczyciela to święto bardzo ważne — pełne wdzięczności i uśmiechu. W szkole polonijnej, daleko od kraju, jego sens staje się jeszcze głębszy, bo to właśnie dzięki nauczycielom język, zwyczaje i wartości przekazywane są naszym dzieciom.
Z tej okazji uczniowie Przedszkola i Szkoły Polonijnej w Veneto przygotowali małą niespodziankę — kartkę z życzeniami i słodki upominek. Tak brzmiały podziękowania:
Kochane Nauczycielki,
że jesteście dla nas jak taki mały,
słodki kawałek Polski, tutaj – daleko od domu.
Dziękujemy za Wasze serce,
zaangażowanie, cierpliwość i uśmiech,
za lekcje, które są nie tylko nauką,
ale spotkaniem z żywym językiem
i kulturą naszej drugiej ojczyzny.
Jak te czekoladki, osładzacie nam soboty,
dodając im ciepła, radości i sensu.
Dziękujemy z całego serca!
Uczniowie Szkoły Polonijnej
Po krótkiej, uroczystej chwili dzieci wróciły do zajęć, które przeniosły je w świat polskich legend i symboli.
Młodsza grupa zamieniła salę w królewską komnatę. Były korony, suknie, berła i miecze, a także rozmowa o tym, kto i dlaczego je nosił. Najwięcej radości sprawiła dzieciom prezentacja legendy o Smoku Wawelskim, przygotowana i odegrana w ich własny sposób – z dużą swobodą, wyobraźnią i radością wcielania się w role.
Starsi uczniowie rozpoczęli pracę nad lapbookiem o Fryderyku Chopinie, wyszukując ciekawostki z jego życia i wybierając ilustracje oraz cytaty. Czytaliśmy również wiersz Michała Rusinka „Mały Chopin”, a najstarsi uczniowie zaczęli prowadzić zeszyt do „Małego Księcia” – miejsce na refleksje i cytaty, które będą im towarzyszyć przez cały rok.
Na zakończenie dzieci przygotowały jesienne prace plastyczne z darów natury, nawiązując do tradycji znanej z polskich przedszkoli i szkół. Kasztany, żołędzie i kolorowe liście stały się pretekstem nie tylko do twórczej zabawy, lecz także do rozmów o symbolach Polski, pierwszej stolicy i znaczeniu niepodległości.
Ten znany wielu rodzicom z dzieciństwa zwyczaj naturalnie splótł się z tematami historycznymi. Bo kto z nas nie pamięta kasztanowych ludzików robionych jesienią w szkolnych ławkach? Dziś te wspomnienia odżywają, gdy widzimy nasze dzieci z kasztanami i żołędziami w dłoniach.
Festa degli Insegnanti alla Ludoteca delle Famiglie Polacche
In Polonia la Festa degli Insegnanti è una ricorrenza molto sentita, piena di riconoscenza e affetto. Nella nostra scuola polacca questo significato è ancora più forte: sono gli insegnanti, con il loro impegno quotidiano, a far sì che la lingua e la cultura continuino a vivere nei nostri figli in modo naturale.
Per questa occasione i bambini della scuola polacca in Veneto hanno preparato un biglietto di auguri e un dolce pensiero come segno di gratitudine verso le loro insegnanti.
Dopo questo momento speciale, le attività sono proseguite in un clima di curiosità e scoperta.
Il gruppo dei più piccoli ha trasformato l’aula in una sala reale: corone, mantelli e scettri sono diventati un modo per parlare dei simboli regali e delle leggende polacche. Con grande entusiasmo, i bambini hanno anche messo in scena la storia del Drago di Wawel, interpretandola con fantasia e spontaneità.
I più grandi hanno iniziato a lavorare su un lapbook dedicato a Fryderyk Chopin, raccogliendo curiosità, immagini e prime riflessioni.
Un altro gruppo ha iniziato un quaderno ispirato al Piccolo Principe, pensato per raccogliere riflessioni, frasi significative e piccoli momenti di crescita nel corso dell’anno scolastico.
Per concludere la giornata, i bambini hanno realizzato lavoretti autunnali, riprendendo una tradizione molto amata anche nelle scuole in Polonia. Castagne, ghiande e foglie colorate sono diventate non solo un esercizio di creatività, ma anche un modo spontaneo per parlare di simboli nazionali, della prima capitale e del senso di identità.
È un gesto semplice, ma fa tornare alla mente i ricordi di quando eravamo bambini. E vederlo oggi nei nostri figli ci fa capire che certe tradizioni continuano da sole, senza bisogno di spiegarle troppo.
